Laagpakket van Ieper
Doorgaans zacht, hard, plakkerig tot uitgeharde en brokkelige klei. Regionaal kan het onderverdeeld worden in twee delen. Het onderste deel wordt gekenmerkt door een bruingrijze kleur, plaatselijk neigend naar beige of roodbruin. Bevat pyriet, kalkloos en verkoolde plantresten komen lokaal aan de basis voor (waarschijnlijk omgewerkt materiaal). De bovenste tweederde hebben een kenmerkend groene kleur. Het heeft een zandig bovendeel met een aantal grotere zandsteen inschakelingen en is wat kalk- en glauconiethoudend. Langs de paleo-kustlijn zijn de kleien wat siltiger met zandsnoeren; distaal worden deze minder talrijk.
Open-marien milieu met een waterdiepte tot 200 m.
Scherpe ondergrens van de klei van het Laagpakket van Ieper naar de laagpakketten van Oosteind of De Wijk.
Zeer variabele overgang naar het bovenliggende Zand van Brussel Laagpakket. Regionaal is er een duidelijke grens te zien tussen klei, zand en zandstenen. Echter, nabij de paleo-kustlijn en op oude hogen in het zuidelijk en oostelijk deel van het bekken, is de grens gradueel en complex omdat plaatselijk delen van de opeenvolging ontbreken vanwege erosie en of omdat ze niet afgezet zijn. De aard van deze overgangen is niet goed gedocumenteerd.
VK: ?; DUI: ?; BEL: Ieper wordt gebruikt om een groep aan te duiden (Marechal and Laga 1988); deze is ongeveer equivalent aan het Nederlandse Laagpakket van Ieper.