Laagpakket van Zandvoort

NUNAZA

Formeel (Weerts 2003).

Matig fijn- tot grofkorrelig, schelphoudend zand (150-420 µm). Vertoont vaak een 'coarsening upward' trend in de hele opeenvolging. Fijnkorrelige zandlagen worden af en toe afgewisseld met dunne kleilenzen en kleilaagjes.

Kustnabij marien: strandwallen (natstrand), strand en vooroever.

Erosief contact, bedekt Pleistocene afzettingen of sedimenten van het Laagpakket van Wormer.

Scherpe overgang naar duinzanden van het Laagpakket van Schoorl of door klastische sedimenten van het Laagpakket van Walcheren. In de in het binnenland gelegen strandvlaktes, kunnen de zanden van het Laagpakket van Zandvoort bedekt worden door een dunne klei- en veenlaag (Formatie van Nieuwkoop). De eenheid dagzoomt bij de huidige stranden. Verder uit de kust gaat het Laagpakket van Zandvoort over in de sedimenten van het Laagpakket van Bligh Bank (Formatie van Southern Bight).

Tot ongeveer 20 m.

Smalle zone langs de West-Nederlandse en Waddenkust, tussen de meest landwaartse voormalige strandwallen en de basis van de moderne vooroever, tot 10 km zeewaarts van de huidige kustlijn. De zeewaartse grens met de mariene Southern Bight Formatie is diffuus. De diepe vooroever, gevormd onder invloed van golven die de kust naderen, gaat geleidelijk over in het continentaal plat waar golfprocessen ondergeschikt zijn aan het getij. De diepte van deze transitie varieert als functie van het golfklimaat en bevindt zich doorgaans tussen 15 en 20 m.

Noordzee: niet onderscheiden; VK: British Coastal Deposits Group, North Denes Formation (McMillan et al. 2011); DUI: deel van Küstenholozän (Barckhausen et al. 1977; Preuss, 1979); BEL: Lid van De Haan, Formatie van Vlaanderen (Gullentops et al. 2001).

Holoceen (Northgrippien - Meghalayen).

Vernoemd naar Zandvoort.

Geen.

Wim Dubelaar (2018), Sytze van Heteren (2019).

Barckhausen, J., Preuss, H., Streif, H.-J. 1977. Ein lithologisches Ordnungsprinzip für das Küstenholozän und seine Darstellung in Form van Profiltypen. Geologisches Jahrbuch Reihe A 44, 45-77.

Gullentops, F., Bogemans, F., De Moor, G., Paulissen, E., Pissart, A. 2001. Quaternary lithostratigraphic units (Belgium). In: Bultynck, P., Dejonghe, L. (eds.), Guide to a revised lithostratigraphic scale of Belgium, Geologica Belgica, 4/1-2, 153-164.

McMillan, A.A., Hamblin, R.J.O., Merritt, J.W. 2011. A lithostratigraphical framework for onshore Quaternary and Neogene (Tertiary) superficial deposits of Great Britain and the Isle of Man. British Geological Survey Research Report, RR/10/03, 343 p.

Preuss, H. 1979. Die Holozäne Entwicklung der Nordseeküste im Gebiet der östlichen Wesermarsch. Geologisches Jahrbuch Reihe A 53, 3-84.

Weerts, H.J.T. 2003. Beschrijving lithostratigrafische eenheid. Nederlands Instituut voor Toegepaste Geowetenschappen TNO. Utrecht.